Презентация, доклад по якутской литературе по рассказу Семена Попова-Тумат 5 класс

ойуулар)

учуутал дьиэ кэргэҥҥэ төрөөбүт. Оскуоланы бүтэрн баран Чурапчыга хачыгаардаабыт, онтон ЯГУ-га Саха тылын салаатын 1973 сылга үөрэнэн бүтэрбит. П.А. Ойуунускай музейыгар научнай үлэһитинэн , “Эдэр коммунист” хаһыакка, Чурапчыга “Саҥа олох” хаһыакка корресподенынан, “Маарыкчаан” телестудияҕа редакторынан үлэлээбит. Билигин “Чолбон” сурунаал очеркаларын, публицистикаларан салаатын сэбиэдиссэйинэн үлэлиир.
Айымньылара: “Сылгы кистиир сыһыытыгар”, “Муора арыытыгар олох”, “Туундара олоҕо”, Улуу кыыл тыына”, “Иэс төлөнүүтэ”, “Батыһыннарыылаах биэ”уо. д.а.. Айымньыларыгар туундара хоһуун дьоннорун олохторун туһунан суруйар, оҕолорго аналлаах кэпсээннэрин киһи сөбүлээн ааҕар гына олус үчүгэйдик суруйар. 

увез мою мать Анну в Булун в 1929 году после расстрела дяди. Тот был братом его матери и лингвиста Семена Новгородова. Родители хотели после войны вернуться в Чурапчу, но случай представился, когда отец уже был при смерти. В 1959 году на вертолете на остров прилетели два генерала, а с ними секретарь райкома. Отец попросил его: «Отвезите меня в Якутск в больницу, а сына отдайте в Кюсюрскую школу. Выучится — сами же будете им гордиться»
(Суруйааччы ахтыытыттан)