макъат иле къапландылар. Бадем, алча, вишне, шефтали, къызычлыкъ ве бир къач дигер мейва тереклери бурьленип, беяз ве гульгюли чечеклер ачалар. Ляле, наргиз ве мор мелевшелер чевре-четке аджайип, муджизели къокъулар сачалар. Мас-мавы кокте турналар къычырыша. Олар сыджакъ иллерден къайталар. Озенлерде сувлар шырылдап акъа, къаз ве папийлер ялдайлар. Багъ-багъчаларда бульбуллер, сыгъырчыкълар, чочамийлер шенъ отелер. Олар да баарь кельгенине къуваналар. Экин вакъты кельди. Тарлаларда ишлер башлана. Яшлар-къызлар ойнай-куле чалышалар. Ана-Ватанымыз эп дюльберлеше. Улу устазымыз Исмаил бей Гаспринский «Ешиль ада» деп адландыргъан улькемиз озюнинъ акъикъий ренкине кире.