Презентация, доклад Жоғарғы мектеп психологиясының пәні, міндеттері даму үрдістері

бойынша психологиялық деректер, заңдылықтар, механизмдер және шарттар.

танылды.
Дегенмен, жоғары мектеп психологиясы жоғарыда айтылғандай, педагогикалық психологияның бір саласы болып табылады. Сондықтан, педагогикалық психологияның даму жолы жоғары мектеп психологиясының тарихын анықтайды.

басталып ХІХ-ғасырдың соңына дейінгі кезеңді қамтиды. Бұл саты педагогиканы психологиямен байланыстыру қажеттігі мәселе ретінде қойылып, оны жалпы дидактика арқылы шешуге елеулі талпыныстар жасалған кез еді. Бірінші саты И . А . Зимняяның «Педагогикалық психология» атты оқулығында «жалпы дидактикалық» саты деп аталған. Дегенмен, бұл сатыны «педагогика теориясы мен тәжірибесінде психологиялық білімге зәрулік танылған кезең» деп анықтаған жөн болар.
Педагогикалық психологияның пайда болып, дамуына балаларға білім берудің өзектілігі мен оны ұйымдастыру шарттары; қоғамда оқыту, тәрбиелеу жэне дамыту проңестерін байланыстырып, қарастыру; балаларда білім алуға деген оңды қатынастың болуы; педагогтің рөлі сияқты күні бүгінге дейін көкейтесті мәселелерді шешуге деген талпыныстар себеп болды.
Педагогикалық психологияның даму бастауында 1657 жылы Ян Амос Коменскийдің (1592-1670) «Үлы дидактика» еңбегінің жарыққа шығуы тұр. Сондай-ақ, аталмыш саты бірқатар ағартушылардың педагогикалық үстанымдары арқылы сипатталады.
Иоганн Песталоцци (1746-1827) оқытуда шығармашылыққа, өзіндік дамуға негіз болатын оқушының іс-әрекеті деп түсіндіреді. Бүл түсінік оқу әрекетін білім алушылардың субъект ретіндегі белсенділігі арқылы анықтайтын алғашқы педагогикалық ойлардың қатарын түзеді. Иоганн Песталоцци өз заманында педагогиканы психологияландыру мәселесін көтерген алғашқы педагог-ағартушы болып табылады.
Иоганн Гербарт (1776-1841) дидактикасында оқуға қызығушылықтың болуын, оқу мен тәрбиенің өзара байланысын негізге алған. Алғаш рет оқыту арқылы тәрбиелеу тұрғысын қорытқан педагог-ойшыл Иоганн Гербарт болды.

кезде эксперименттік психологияның пайда болуы, педагогикалық теориялар мен психологиялық, психофизикалық эксперимент нәтижелерін ықпалдастыру мүмкіндіктері артты. Сондықтан педагогикалық психологияның тарихында бұл саты алгамқы эксперименттік зерттеулердің пайда болуымен сипатталады.
Осы кездегі педагогикалық психологияны Г . М ю нстерберг, Л . С. В ы го тс к и й қолданбалы психологияның дербес саласы ретінде анықтайды. Себебі, педагогикалық психологияның екінші сатысында оқушылардың білім деңгейін; қабілеттерін; оқыту әдістемесінің тиімділігін тексеруге арналған психологиялық диагностика әдістері, соның ішінде, тест түрлері педагогикалық жүйеге кіріктіріле бастады. Бүған еуропалық А . Бине, Б. А н р и , Т. Симон, Э. Мейман, Д ж . Селли, Д ж . К э т т е л л сынды психологтердің эксперименттік зерттеулері мен мектептердің жанынан эксперименттік зертханаларды ашуы айтарлықтай ықпал етті

ХХ-ғасырдың орта кезіне сәйкес келеді. Педагогикалық психологияның бұл сатысын ажыратуға оқыту мен дамытудың бірқатар психологиялық теорияларыньң пайда болуы негіз болады.
 

Жалпы психология.-Алматы,1996-222б.
Жарықбаева Қ.Б. Жоғары мектеп писхологиясы.-Алматы, 2012.-159б.
Айкинбаева Г.К. Жоғары мектеп писхологиясы.-Алматы:Эверо 2016.-315б.