Презентация, доклад на тему Ашық тәрбие сабақ Жамбыл Жабаевқа 170 жыл (қазақ тілінде)

басты себебі Жамбыл арманының адамзаттық арман аңсарымен ұласып жатқандығында. Сондықтан да қазақтың Жамбылына адамзаттың Жамбылы ретінде құрмет көрсетіп, өлмес рухының алдында басымызды иеміз»
Н.Ә.Назарбаев

жырау, жыршы. Ол Жамбыл облысы Шу өзенiнiң Жамбыл тауының етегiнде 1846 жылы туған.

Жамбыл Жабаев

ақындық жыраулық өнерін соны қырымен таныта бастайды. Жамбылдың ақын-жырау ретінде қалыптаса бастаған кезі Ресей отаршылдары – бір жағынан, Қоқан хандығы – екінші жағынан, жергілікті жандайшаптар- үшінші жағынан қазақ халқын әлеуметтік саяси қыспаққа алған шақ еді. Жаны сергек, санасы өрелі Жамбыл өзінің «Шағым», «Жылқышы», «Шәбденге», «Сәт сайланарда», «Өстепкеде», «Зілді бұйрық» сияқты өлеңдерінде елдің әлеуметтік саяси өмірін ақындық шыншылдықпен азаматтық жауапкершілікпен бедерлейді.
Жамбыл Жабаев 1945 жылы 22-маусымда қайтыс болды.

Жамбыл Жабаев

соң орыс тіліне аударылған нұсқасы «Ақиқат » газетінде жариялады. Ол ел өміріндегі табыс пен жаңғыруларды, жеңіс пен ерлік істерді ерекше шабытпен жырлайды. Шағын жыр-толғаулар ғана емес, оның қарт көкірегінен «Өтеген батыр», «Сұраншы батыр» сияқты эпикалық туындылар қайта жаңғырып ақтарылады. Жамбыл - әрі эпик, әрі айтыс ақыны; абыз жырау әрі жауынгер жыршы. Ол – ұлы адам.

Жамбыл Жабаев

жыр алыбы Жамбыл Жабаевтың есімі берілген. 3.Және де мемлекетіміздің он бес облыстарының бірі, өзіміздің облысқа да Жамбыл Жабаевтың есімі берілген. 4.Жамбыл Жабаевтың есімі сондай –ақ көптеген аудандар мен оқу орындарына берілген.

ы

білесіңдер?

Жамбыл Жабаевтың өлеңдері қазақ поэзиясының дамуына қандай үлес қосқан?
Елбасымыз Н.Ә. Назарбаев Жамбыл туралы не деді?

Гитлер бастаған неміс басқыншылары соғыс жарияламай жерімізге енді. Нева жағасындағы Ленинград қаласы 900 күн қоршауда қалды. Халқымыз үшін бұл күндер – зұлмат күндер болды. Осы қайғылы жағдайға байланысты Жамбыл өзінің “Ленинградтық өренім” атты өлеңін арнады.
Глоссарий:
қоршау – блокада, осада;
Зұлмат –трагедия, бедствие;
Арнады – посвятил.

жарасқан
Шоқылардай дер едім.
Сапырылған көк теңіз
Шомылдырып кемерін!
Шамы күндей жайнаған,
Аспанға үйлер бойлаған.
Арқа тұтып алыста,
Айбыным деп ойлағам!

Жасағам жоқ өмірді
Жау соққанын көргелі

Төккенім жоқ терімді,
Шер қылғалы кеудені.
Жасалған жоқ салтанат
Жаудың болуға ермегі,
Жауда қалып Ленинград,
Жаралғам жоқ көнгелі!-
Жасағамын өмірді
Жау біткенді жеңгелі;
Саудыратып сүйегін,
Топыраққа көмгелі.
Судай тасып ел кегі.
Жолды кернеп қол кетті
Сендерге дем бергелі,
Нева алабын қорғаңдар,
Ленинградтың ерлері,
Ұрпаққа үлгі болыңдар,
Заманымның өрнегі