Презентация, доклад Шығыстың қос шынары

«Ерлігіне таңданамын ғажаптың...» ерліктері туралы.
3. «Хаттарында жүрек лүпілі, жан сыры» хаттары туралы сыр шерту.
4. «Ұрпақтар үні, тілегі»

Қайсарлықтың, ерліктің үлгісін паш еткен Мәншүк қазақ халқының жадында мәңгі жас күйінде қалды. Жиырма бір жыл ғана өмір сүріп, өшпейтін, өлмейтін ерлік жасаған, алты алашқа мәлім Батырдың бірі Мәншүк Жәңсікәліқызы Мәметова 1922 жылы қазанның 2-жұлдызында Орал облысы, Орда ауданының Жиекқұм ауылында дүниеге келген.
Мәншүкті тәрбиелеген ағасы Ахмет пен жеңгесі Әмина – xx ғасырдың басындағы алғашқы интеллигенция өкілдері, бірі дәрігер, бірі мұғалім болатын.
Ахмет Мәметов - өте оқымысты, білімді, білгір дәрігер болған адам. Ол көптеген ғылыми жұмыстар қалдырған. Тері аурулар институтын ашуға атсалысып, өзі соның директоры болып істеген. Ол әлеуметтік қоғамдық қызметке ерте араласқан, 1937 жылдың құрбаны.
Анасы Әмина Әбілхайырдың ұрпағы Сүлеймен қажының қызы еді. Оралдағы қыздар гимназиясын, Саратов университетінің филология факультетін бітірген. Жасынан сауатты да, ақылды жоғары білімді Әмина-Мәнщүктің бойына адалдық пен пәктікті, мейірімділік пен өжеттікті сіңіре білген адам. Билердің шешендік өнерін дәріптеп, ғылыми еңбек жазғаны үшін кейін университет оқытушысы Әмина Мәметова жұмыстан қуылады. 1947 жылдан бастап, қыздар педагогика институтында қызмет етеді.
Отан тағдырына қауіп төніп, ел басына екіталай күн туғанда, Қазақ КСР Халық комиссариаты секретариатында қызметістеп жүрген 19 жасар Мәншүк майданға жіберуді сұрап, қалалық әскери комиссариаттың табалдырығын тоздырады. Ақыры 1942 жылдың тамызында өтініші қанағаттандырылып, 100-атқыштар бригадасы құрамында майданға аттанады.

Ақтөбе облысының Қобда ауданында туған. Ата-анасынан ерте айырылған Әлия туыстарымен Ленинград қаласына (офицер ағасының қызмет бабымен) көшіп келеді. Кейін осында балалар үйінде тәрбиеленеді.1942 жылдың аяғында Кңес Армиясы қатарына өз еркімен жазылып, майданға аттанады. Соғыс басталғанда Әлия не бары он бес жаста ғана еді, 1942 жылдың аяқ кезінде ол өзі сұранып, атқыштар мектебіне оқуға түседі, оны үздік бітіріп шығады.
Мергендер мектебін бітірісімен курсанттар майданға аттанады Әлия алғашқыда Ленинград майданында болды. Кейін ол Калинин майданындағы № 54-дербес атқыштар бригадасының 4-батальонында қабылданады. Осы майданда мерген Әлия көзін жойған жау солдаттары мн офицерлерінің саны туралы әр түрлі деректер бар.Кейбір мақалаларда 78 десе, аталынған бригаданың бұрынғы командирі, қазіргі отставкадағы гвардия полковнигі Н.М.Уральскидің айтуынша, бұл сан 200-дің үстінде. Ал,Әлияның фашистермен соңғы айқасы өжеттіктің ғажайып үлгісіндей тарихта мәңгілікке қалатын ерлік.

Өзіміздің Оралдағы мұражайларда, мұрағаттарда, әрі-беріден соң имандылықты қу құлқының қамы үшін құрбан етпеген, адамгершіліктен айнымаған жерлестеріміздің жүрегінде құндақтаулы, сақтаулы небір баға жетпес құндылықтар, талай-талай асыл мұралар бар болар-ау. Әңгіме бұл жерде ардақтылардан қалған жәдігерлер жайында. Мен үшін солардың ішінде бәрінен қымбаты, жүрегіме ең ыстығы Мәншүктің майданнан анасына - Әмина Сүлейменқызына жазған хаттары десем нанасыз ба? Иә, нақ солай. Әр кез ол хаттарды қолыма алғанда, өн бойымды тілмен айтып жеткізе алмастай өзгеше ой-сезім билейді, жүрегім табанасты басқаша бұлқынады.

мектеп аттары аталады. Облыс орталығында бас көшеннің дәл төрінде батыр қыздың ескерткіші тұр. 1982 жылдың шіілде айында Кеңес Одағының Батыры М.Мәметованың 60 жылдық мерейтойы қарсаңында батырға арналған мұражай ашылды. Мұражай 1932-1934 жылдары Мәметовтар отбасы тұрған үйде орналасқан. М.Мәметова жасөспірімдерге әскери-патриоттық, интернационалдық тәрбие беру бағытындағы маңызды орталыққа айналды. 1993 жылы «Мәншүктің өшпес ерлігі» атты диорама ашылды. Мұражай жанында «Майдангерлер» клубы жұмыс істейді.

қанның арқасы,
Қазақстан аспанында азат күн.
Желбірейді бейбітшілік жалауы,
Орындалып жас ұрпақтың қалауы.
Әлия, Мәншүк жүрегі боп жанып тұр. Мәңгілік от – ескерткіші алауы.
Әлия, Мәншүк гүлдей нәзік бірақ та,
Гүл боп атың өсіп жатыр қыратта.
О, тәңірім, соғыс атын жандыртпа,
О, тәңірім, балаларды жылатпа.
Мектебіне, бақшасына бүлдіршін,
Барсын, күлсін, анасымен бір жүрсін.
Бейбітшілік күні жанса төбеде,
Әлия, Мәншүк біреу емес, мың гүлсің!