Презентация, доклад на тему Жизнь и творчество И. Юзеева

тирән уйларым...

әти-әнисе
Гафур абый белән
Шәкүрә апа

Укытучы буларак, балаларның бигрәк тә инша
язганда сүз таба алмый интегүләрен белә идем.
Шуның өчен мин Илдарга да, абыйсы Нилгә дә
кечкенәдән әкиятләр сөйли һәм шигырьләр укый
торган булдым, кыска шигырьләр ятлатам.
Экскурсиядән, урманнан җиләктән кайткач,
күргәннәре турында язарга куша идем. Шулай
итеп балалар матур иншалар язарга өйрәнеп
киттеләр, шигырьләр яза башладылар.

бер генә тапкыр да кимсетерлек, рәнҗетерлек
авыр сүз әйткәне булмады. Илдар бик игелекле,
мәрхәмәтле кеше. Матурлык ярата иде Илдар,
бакчадагы чәчәкләргә гел соклана иде, хәтта аларны
өзәргә кызгана иде. Кешенең уңышына шатланып
яхшы җылы сүз әйтә белә торган олы җанлы кеше иде.

Илдар Юзеевның хатыны Тәфтилә.
Илдар Юзеев һәм Шәүкәт Галиев
тормыш иптәшләре белән.

яисә аның сүзләренә язылган җырмы – һәрчак күңел түренә үтеп керә,
дөньяга яңача карарга, аны тирәнрәк аңларга мәҗбүр итә. Юморы
мәгънәле, фикерләре зирәк, иҗаты эчкерсез аның.”
Минтимер Шәймиев

Илгиз

Гармунчы Ильдар
Юзеев уллары белән

Әти мине үз халкымны, аның мәдәниятен яратырга өйрәтте.
Ул миндә китапка мәхәббәт уятты.

Ул мине балачакта бик күп нәрсәгә өйрәтте, шуның өчен мин аңа бик рәхмәтле. Ул мине шахмат уйнарга, өстәл янында үземне дөрес тотарга, мәчене сыйпарга
өйрәтте. Ләкин иң зур рәхмәтем татар телендә
укырга өйрәткән өчен.

беләнаерылып тора. Бу тавышта Такташ авазы да тоемлана. Аның турында, һич тә икеләнмичә, ул – замана шигъриятенең иң матур традицияләрен үзенә туплаган бәхетле шагыйрьләрнең берсе дип әйтәсе килә. Юзеев реализмы романтик ашкыну белән заман яшьләренең бай рухи дөньясын җырлауга юнәлгән. Минемчә, Илдар Юзеев - без яшәгән көннәрнең көен, аһәңен тапкан шагырь

Илдар Юзеев һәм
Хәсән Туфан

– күңеленнән илһам китеп тормагандыр. Илдар Юзеев иҗаты - милли байлыгыбыз, туган телебез хәзинәсе. Шагырь үзе илһамланып янган чәчәк.
Шигърият безне гомерлек дус итте. Ярты гасыр дәвамында укучылар белән меңләп очрашуда булганбыз. Гаиләләр белән дуслар. Яшь язучылар белән эшләгәндә бергә туры килдек. Серләр – фикерләр уртак иде. Иҗатын остазларыбыз Хәсән Туфан, Сибгат Хәким белән янәшә күрәм.

Шәүкәт
Галиев

А.Яхин, Ш.Галиев, И. Юзеев

шаян тапкыр сүзләр белән безне гаҗәплән-
дерде. Ул гел уйнап-шаярып кына йөргән икән дип уйларга ярамый.
Көлгәндә дә күзләре һәрвакыт сагышлы була иде. Ул миһербансыз
бу заманда үзенә урын таба алмый газапланды. Иҗат дөньясында
яшәде. Шигырьләре белән дөньяны аз булса да матурларга ты-
рышты. Дөньяның бөтен рәхәтен шигырь язганда тойгандыр ул.
Һәм гармун уйнаганда... Гарумунны кулга алу белән үк үзгәрә иде.
Күңеле белән бу дөньядан китеп тора. Беркемгә дә сөйләргә
ярамаган серләрен гармунга сөйли, һәм ул серләр моң, көй белән
дөньяга тарала

Туфан
Миңнуллин

шагыйрь Илдар абый бул-ды. Ул минем остазым иде. Фикердәшем, сердәшем иде. Гоме-рем буена өлкән дустым булып калды. Илдар абый беренче карашка кайгысы булмаган бер бәхетле кеше шикелле. Әмма аның күңеле тулы фаҗига, җаны тулы хәсрәт иде. Сәламәтлеккә туймагангамы юаш, кыюсыз, тыйнак булып тоела иде. Асылда аннан принципиаль, туры сүзле шагыйрь тагын булдымы икән? Ул татар күңеленә иң якын шагыйрьләрнең берсе.
Без аны бик озак сагынырбыз әле.

иң авыр чагында шалтыратсаң да: “Си-нең алда зарлану оят, Фәнис”,-дип сүзне иҗат мәсьәләсенә боруын, зар--ланмыйча дуслары алдында дәрәҗәсен тагын да күтәрүен әйтми мөмкин түгел. Илдарның тагын бер матур сыйфаты: ул кешене шатландыра, аның уңышларына сөенә белә иде

Илдар Юзеев иҗатын ике канат һавада тотып тора. Аның берсе – лирика, икенчесе – юмор. Кайсы гына поэмасын алып карама, анда сагыш, лирика, моң чыңлый. Аның шигъри моңнары драматур-гиясендә дә колач җәя, лирикасы белән юморы, бергә үрелеп, тама-шачы күңелендә җылы хәтирәләр калдыра

да мине Илдар абый тартып китергән-дер. Ул минем хәлләр белән гел кызыксынып торды. Кайчак-ларда: “Ленар, син нигә минем оныгым түгел икән?”- дип куй-галый. Үзе дә миңа дәү әтием кебек якын, кадерле. Бәлки, дәү әни белән генә үскәнгә шулай-дыр... Оныкка бабай назы, аның акыл өйрәтүе, тормыш тәҗри-бәсен дә биреп калдыруы да кирәктер.

калсам, к0т2рсе8ме?», «М2к2р52г2 барган идек».

премиясе
лауреаты

д2 булса бер эш яки к1ренеш турында барса, поэмада ис2 шагыйрьне8 хисл2ре, уйлары катлаулырак була.