Презентация, доклад по географии на тему еуразия материгіне шолу 7 сынып

платформалар.
Лавразиялық және Гондваналық платформа ұғымы.
Жер бедері.

мұхиты, Атлант, Тынық және Үнді мұхиттары шайып жатқан жердің ең үлкен құрлығы.
Құрлық экватор мен 770 с.е аралығында орналасқан. Ең шеткі нүктелері – Челюскин мүйісі (770 43! с.е.), Пиай мүйісі (10 16! с.е.), Рока мүйісі (90 34! б.б), Дежнев мүйісі (1690 40!б.б.); солтүстіктен оңтүстікке дейін ең ұзын жері–8 мың км., ал батыстан шығысқа қарай–16 мың км-ге созылып жатыр.

мен Солтүстік Жер 800 солтүстік ендіктен жоғары орналасқан; ал оңтүстік жарты шардағы Малай архипелагының аралдары 110 о.е. дейін созылып жатыр. Атлант мұхитындағы Азор аралдары 280 батыс бойлықта орналасқан.

аралдардың үлесіне тиесілі. Құрлық көлемінің үлкен болуынан табиғи жағдайы алуандығымен және күрделігімен ерекшеленеді.

түгелдей көлемі мен пішіні анықталмаған, географиялық танымдар қалыптаспаған кезде белгілі бола бастаған. Сол себепті ұзақ уақыт бойы Еуропа мен Азияны дүние бөліктері емес екі құрлық деп түсініп келді. Бұл түсінікті Еуропа мен Азияның табиғи жағдайының алуандығы және көптеген географ мамандардың қолдауымен қабылданған болатын. Бірақ құрлықтың ірі бөлігі ретінде, барлық жағын түгелдей Әлемдік мұхит шайып жатқанын ескерсек, Еуропа мен Азияны тек біртұтас құрлық ретінде қарастыруға болады. Оны дүние жүзі бөліктері ретінде қарастыру физ-географиялық емес, тарихи тұрғыдан, яғни оның біртұтастығы анықталмаған тұста қарастырылған. Сондықтан, дүние жүзінің ең ірі құрлығы Еуразияның атауы оның шеңберіңде орналасқан екі дүние жүзі бөлігінің атауынан тұрады.

тілімдеген. Бірақ, Еуразия құрлығы көлемінің үлкендігінен ішкі бөліктері мұхиттар мен теңіздерден мыңдаған км қашықта жатыр. Осыған байланысты құрлық табиғатының қарама-қайшылығы, алуандығы ұлғая түседі.
Еуразияның батыс бөлігінде теңіздермен тілімденген жіңішке, әрі терең келетін аралдар мен түбектер, яғни шетелдік Еуропа деп аталатын бөлігі орналасқан. Осы аралдар мен түбектердің үлесіне шетелдік Еуропаның 1/3 бөлігі тиеді. Теңізден ең алыс қашықтығы 600 км. Шығысқа қарай құрлық кеңейе түседі. Азиялық бөлікте аралдар мен түбектердің үлесіне оның 1/4 бөлігі сәйкес келеді. Батыстан шығысқа қарай құрлықтың жер беті пішіні де өзгеріп отырады.

және Орта Сібір қыраттары алмастырады.

дейін созылып, осы бағытта биіктігі өсіп, Жердің ең биік шегіне Гималай мен Тибет таулы өлкесінде жетеді.

Гималаи

Тибет

меридиан бағытта созылады. Орографиялық элементтердің осылай орналасуы құрлықтың ішкі бөлігіне Атлант және Солтүстік Мұзды мұхиттарының әсер етуіне жағдай жасайды, ал Еуразияның оңтүстігі мен шығысында биік таулы өлкелердің орналасуынан Тынық және Үнді мұхиттарының әсері шамалы. Бұл мұхиттардың әсері құрлықтың тек шеткі бөліктерінде ғана сезіледі. Еуразия көлемінің үлкендігі, геологиялық құрылымы мен рельеф пішінінің күрделілігі, дүние жүзілік мұхиттардың алуан түрлі әсер етуінен географиялық зоналық заңдылығындағы айырмашылықтар табиғи үрдістер мен құбылыстардың зоналық әртүрлілігіне ықпал етеді. Еуразия құрлығында құнарсыз арктикалық шөлдер мен ылғалды экваторлық ормандар тараған; бір тамшы да жауын жаңбайтын ірі ағынсыз аймақтар мен керісінше ылғалының көптігінен халық қиыншылық көретін кеңістіктер алмасып кездеседі.

Дүние жүзіндегі ең биік тау шыңы мен жер шарындағы өте құрғақ терең шұңғыма да осында орналасқан. Басқа құрлықтардан ерекше айырмашылығы–табиғи жағдайының күрделігі. Сондықтан да басқа құрлықтармен салыстырғанда зерттеуге қызықты аймақ болып табылады.
Еуразия құрлығының пайда болуы мен даму тарихы солтүстік жарты шардың басқа құрлығы Солтүстік Американың дамуымен тығыз байланысты. Оңтүстік жарты шардың құрлықтары сияқты Еуропа мен Солтүстік Америка Жердің даму тарихының белгілі бір кезеңінде біртұтас материк болған. Қазіргі Еуразия құрлығының негізін кембрий кезеңінің соңында қалыптасқан, салыстырмалы тұрақты көне – Еуропалық, Сібір және Қытай платформалары құраған. Олар бір-бірінен және Солтүстік Америка платформасынан көне мұхиттар немесе геосинклинальдар арқылы бөлініп жатты.

ауданы артты да мезозой эрасының басында оңтүстік жарты шардың құрлықтарымен қосылып Жердің біртұтас праконтиненті – Пангейді дамытты.

болса керек. Еуразиялық континеттегі ішкі сулардың таралып орналасуы тіпті әркелкі. Құрылымы мен рельефіндегі бірқатар айырмашылқтар, климаттық контрастар және соған сәйкес жауын-шашынның әркелкі жаууы материктің шегіндегі жер беті, сондай –ақ жерасты суларын таралуындағы үлкен айырмашылықтарды тудырады. Евразияның беті Атлант, Солтүстік Мұзды, Тынық және Үнді мұхиттарының бассейіндеріне жатады.