Презентация, доклад Значэнне асобы Францішка Багушэвіча і яго творчасці для беларускай літаратуры і культуры

як пісьменнік-дэмакрат, заснавальнік крытычнага рэалізму, адзін са стваральнікаў сучаснай беларускай мовы.
Прадстаўнік грамадскай думкі Беларусі, адзін з пачынальнікаў новай беларускай літаратуры, яе класік.







Псеўданімы:
Мацей Бурачок,
Сымон Рэўка
з-пад Барысава.

збяднелага шляхціца.
Вучыўся ў Віленскай гімназіі
і (непрацяглы час)
– у Пецярбургскім
універсітэце.

1884 г. жыў за межамі Беларусі.


 У 1868 г. скончыў
Нежынскі юрыдычны ліцэй.
Працаваў памочнікам
справавода, судовым следчым
на Украіне і Расіі.

пераважна справы сялян і гарадской бедаты.      Апошнія гады жыцця правёў у Кушлянах
(Смаргонскі раён).
 У 1886-1891 гг. супрацоўнічаў з польскім часопісам "Kraj", змяшчаючы на яго старонках допісы і артыкулы пра жыццё народа.

праўдзівае адлюстраванне жыцця і крытычныя адносіны
да яго.

Першае вядомае публічнае выступленне Багушэвіча-літаратара адбылося 4 красавіка 1885 года на старонках польскага часопіса “Кгаj”, што выдаваўся ў Пецярбургу.
За 7 гадоў гэты часопіс змясціў больш за паўсотні артыкулаў Ф.Багушэвіча, пераважна на эканамічныя і сацыяльныя тэмы

Мацей Бурачок выйшаў зборнік вершаў "Дудка беларуская“.

     У 1894 г.
у Познані пад псеўданімам Сымон Рэўка з-пад Барысава выйшаў зборнік вершаў “Смык беларускі“.

без імя аўтара выйшла першае беларускае апавяданне «ТРАЛЯЛЁНАЧКА».

Не захаваліся падрыхаваныя ў канцы 90-х гадоў кнігі
"Скрыпка
беларуская"
і
“Беларускія
апавяданні
Бурачка".

нядолі,
Радзімы,
роднай мовы,
паэта і паэзіі,
крытыкі самадзяржаўя.
Аўтар вызначае ідэал чалавека («Ахвяра»), да якога неабходна імкнуцца кожнаму сумленнаму чалавеку.
У сваіх творах паэт глядзіць на свет вачыма селяніна, выяўляе яго настроі і філасофію жыцця.
Тэма народнай нядолі, бяспраўя селяніна — асноўная ў творчасці пісьменніка.

народа як першы нацыянальны паэт, які сярод пісьменнікаў 19 стагоддзя вызначыўся тым, што ўпершыню загаварыў пра існаванне
беларускай нацыі, адзначаючы агульнасць
мовы і псіхалагічнага складу народа.

Родная мова, нацыянальныя традыцыі і культура — вось сапраўдны скарб, які атрымалі нашчадкі ад сваіх продкаў. Справа іх гонару і годнасці – зберагчы і памножыць гэты скарб.
Менавіта да гэтага заклікаў вялікі патрыёт нашай Айчыны
Францішак Багушэвіч.

Яго прадмова да зборніка «Дудка беларуская» (1891) стала своеасаблівым маніфестам нацыянальнага Адраджэння.