Презентация, доклад на тему Літаратурнае чытанне 4 клас. І.Навуменка Жоржык

класаў
I катэгорыі

Рэчыцкага раёна Гомельскай вобласці ў сям'і рабочага-чыгуначніка.

Аб сваім дзяцінстве успамінаў, што яму больш за ўсё запомніліся птушкі і кнігі. Асабліва кнігі на беларускай мове. Ужо ў трэцім класе прачытаў «Вайну і мір» Талстога.

Айчыннай вайне са студзеня 1942 гада ў камсамольскім падполлі. Затым ваяваў у партызанах. У снежні 1943 года прызваны ў Чырвоную Армію. Двойчы паранены, быў кантужаны.
Пасля дэмабілізацыі ў 1945г. Іван Навуменка працаваў карэспандэнтам абласной газеты «Бальшавік Палесся», а з 1951 г. – у рэспубліканскай газеце «Звязда». Вучыўся на філалагічным факультэце Белдзяржуніверсітэта ў Мінску, а затым у аспірантуры, якую закончыў у 1954 г.

старшым выкладчыкам, дацэнтам, а пасля— прафесарам, загадчыкам кафедры беларускай літаратуры БДУ (1969—1972).
З 1973 па 1982 год Іван Навуменка узначальвае Інстытут літаратуры імя Янкі Купалы. Двойчы, пачынаючы з 1982 г., абіраецца віцэ-прэзідэнтам Акадэміі навук. І. Навуменку было прысвоена званне заслужанага дзеяча навук Беларусі (1978), у 1995 г. яму прысвойваецца званне народнага пісьменніка Рэспублікі Беларусь.

але як празаік ён пачынаў ва ўзросце трыццаці гадоў.
Першыя вершы пісьменніка былі апублікаваныя яшчэ ў 1946 годзе ў раённай газеце. Пісаў расказы і аповесці для дзяцей «Вайна каля Цітавай копанкі», «Пераломны ўзрост : Аповесці і апавяданні», «Гуканне над верасамі : Аповесці, апавяданні» і іншыя, але пазней ён пачынае пісаць аповесці, раманы і п'есы.

85-годдзю з дня нараджэння І.Я.Навуменка.

У чэрвені 2011 года
імя Навуменка пры-
своена вуліца ў Мінску.

А 12 кастрычніка 2011 года у сталіцы адкрыта мемарыяльная дошка ў памяць Івана Якаўлевіча Навуменка.

пытанняў гісторыі беларускай літаратуры. Мастацкія і навуковыя адкрыцці Івана Якаўлевіча Навуменкі, талантлівага пісьменніка і вучонага, створаная ім літаратуразнаўчая школа значна узбагаціла беларускую літаратуру і культуру.
Ён любіў людзей, дбаў пра іх нацыянальную душу, да канца быў верны сваёй Айчыне і свайму прызванню.
Памёр 19 снежня 2006 года.

ані маткі,
Дзядзька выгнаў з роднай хаткі.

Цётка.