Презентация, доклад по английскому языку на тему Computerization in Kazakhstan. Verbs to be to have

ways and means of accumulating and processing information.
The necessity to store and exchange information led to the development of speech and writing, printing and art, radio and TV.
But the most important thing about utilization of information is the planning of purposeful activity aimed at solving problems or making decisions on the basis of the acquired information. And until recently this planning was performed by the human mind exclusively.
The invention of computers, calculating machines capable of processing information, cardinally changed the situation. The computer performs very simple actions, but its ad­vantage is the speed it calculates at. In fact, the computer performs hundreds of thousands of operations per second. Moreover, having done one operation, it is capable of choosing further actions by itself.
But to utilize this operation, this miraculous advan­tage of the new machines one has to be able to synthesize an algorithm and translate it into a “language” that computers can understand. It became possible after the wonderful discovery that all logic actions of the living being can be described in the mathematic language — in the form of simple commands such as addition, deduc­tion, comparison.

білдіріп, бір іс-әрекеттің болуын, орналасуын білдіреді. Мысалы: I am 18 years old – Мен он сегіз жастамын. Біреудің жасының он сегізде болғанын білдіріп тұр. He is in Almaty – Ол Алматыда. Оның Алматыда орналасқанын білдіріп тұр. Askar is from Kazakhstan – Асқар Қазақстан елінен. Адамның қай жерлік екенін, қандай да бір жерден болуын білдіріп тұр. She is a student – Ол (қыз бала) студент. Оның студент екенін білдіреді. 

pupil – Мен оқушымын. I am = I’m You (Сен) are a student – Сен студентсің. You are = You’re  He (Ол /ер кісі/) is a teacher – Ол(ұл) мұғалім. He is = He’s She (Ол /әйел кісі/) is a doctor – Ол(қыз) дәрігер. She is = She’s It (Ол /жаны жоқ зат/) is a table – Ол(зат) үстел. It is = It’s

l We (Біз/Біздер) are pupils – Біз оқушымыз. We’re pupils  You (Сендер/Сіздер) are students – Сендер студентсіңдер. You’re students They (Олар) are teachers – Олар мұғалімдер. They’re teachers  Көпше түрде де жекеше түрдегі сияқты бірінші бастауыштар we, you, they қолданылады. Олардан соң үшеуіне ортақ are көмекші етістігі. Ал сөйлем соңында толықтауыштар қолданылады. Олар pupils, students, teachers болып, көпше түрде жекеше түрдегідей алдына артикль қойылмайды және соңына көпше түрді білдіретін –s жалғауы жалғанады.

– Мен оқушы емеспін. I’m not  You are not a student – Сен студент емессің. You’re not немесе You aren’t He is not a teacher – Ол(ер) мұғалім емес. He's not немесе He isn't She is not a teacher – Ол(әйел) мұғалім емес. She's not немесе She isn't It is not a table – Ол(зат) үстел емес. It's not немесе It isn't Болымсыз формада көмекші етістіктен соң, not болымсыз шылауы жалғанып, қазақ тіліне емес деп аударылады. Тағы да соңғы бағанада not шылауымен көмекші етістіктің қысқартылып жасалуын көруге болады.

жақтың жеке түрінде ‘have’ етістігінің формасы ‘has’ етістігіне айналады. Қалған жақтар үшін ‘have’болып қалады.
Төмендегі мына кестеге назар аударайық:

have a book.
WeWe have a book.
TheyThey have a book

етістігінің өзі бір формасында қалады. Мыслдарға қарайық:
Do I have a book? – Менің кітабым бар ма?
Does he have a book? – Оның кітабы бар ма?
Does she have a book?  – Оның кітабы бар ма?
Do you have a book? – Сенің кітабың бар ма?
Do we have a book? – Біздің кітабымыз бар ма?
Do they have a book? – Олрадың кітабы бар ма?

have a book – Менің кітабым жоқ.
He does not have a book – Оның кітабы жоқ.
She does not have a book – Оның кітабы жоқ.
You do not have a book – Сенің кітабың жоқ.
We do not have a book – Біздің кітабымыз жоқ.
They do not have a book – Олрадың кітабы жоқ.

TV.  “You need to wear very warm clothes.”  He  talking in a very low voice. He  very serious. "You need to be careful out on the roads," he said. "Two car accidents  reported this morning." Dr. Hayden turned off the T.V. He put on the warmest clothes he had. He put on a sweater, jacket, gloves, socks, boots, and a hat. Then, he went outside. It  snowing and the wind  blowing. “Wow, it  very cold outside,” said Dr. Hayden. The weather man was right! He got into his car. He turned the key. The engine came to life. He turned up the heat. He  very cold. There  a lot of traffic on the road. The cars  going slow. The doctor did not understand why everybody  going so slow. “Why  all the cars going so slow today?” he said. "They  going as fast as usual. Usually they go faster."